ΕκΠνοή
Δημήτρη Δημητριάδη
Σύλληψη & Χωροχρονική Σύνθεση: Μάρω Γαλάνη
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Εικαστική επιμέλεια: Ευθύμης Αργυράτος
Φωτογραφία: Μουλίνος Παναγιώτης
Ερμηνεία: DERIDAnce theatre ensemble: Μαριεντίνα Βουρδέρη, Βούλα Δουλουκιτάκη, Τάσος Κουμπουλής, Μαρία Στειακάκη
Βιολί & βιόλα: Σοφία Άιζενμπαχ
Κοριτσιών ηχητικό τοπίο: Λένια Αθανασοπούλου, Ηλέκτρα Κανατσόύλη, Χριστίνα Κοτσώνη, Αγγελική Μπεντενίτη, Θεοδώρα Μπιρμπίλη, Μαριλένα Μονδέλου, Φιλίππη Ρουβαλη, Στέλλα Σαϊτη.
4 Απριλίου 2014 |Πολύεδρο| Πάτρα
Δημήτρη Δημητριάδη
Σύλληψη & Χωροχρονική Σύνθεση: Μάρω Γαλάνη
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Εικαστική επιμέλεια: Ευθύμης Αργυράτος
Φωτογραφία: Μουλίνος Παναγιώτης
Ερμηνεία: DERIDAnce theatre ensemble: Μαριεντίνα Βουρδέρη, Βούλα Δουλουκιτάκη, Τάσος Κουμπουλής, Μαρία Στειακάκη
Βιολί & βιόλα: Σοφία Άιζενμπαχ
Κοριτσιών ηχητικό τοπίο: Λένια Αθανασοπούλου, Ηλέκτρα Κανατσόύλη, Χριστίνα Κοτσώνη, Αγγελική Μπεντενίτη, Θεοδώρα Μπιρμπίλη, Μαριλένα Μονδέλου, Φιλίππη Ρουβαλη, Στέλλα Σαϊτη.
4 Απριλίου 2014 |Πολύεδρο| Πάτρα
η λέξη είναι αλλά η λέξη δεν λέει αυτό που είναι κι αν λέει αυτό που λέει είναι τόσο λεπτό τόσο στενό τίποτε δεν το πιάνει δεν μπορεί μία σχισμή που διασχίζεται από το αοράτως την διασχίζει το αθέατο μία σχισμή ανάμεσα στο πάνω και στο κάτω τόσο λεπτή όσο το πάνω και το κάτω όταν σφραγίζονται έρχεται απ’ την άλλη άκρη αθέατο φτάνει στην άλλη άκρη αθέατο δεν είναι λέξη φτάνει ανάμεσα στο πάνω και στο κάτω η σχισμή την φτάνει πριν να σφραγιστεί την διασχίζει και σφραγίζεται
και πάει αοράτως στον ουρανό της σάρκας.
ένας λιγνός κόμπος
(1ο φανελάκι)
ένας στιγμιαίος δισταγμός
(2ο φανελάκι)
μία σταθερή ασταθής αρρυθμία
(3ο φανελάκι)
μια φυσική κι όμως εργώδης κίνηση αόρατου φλοίσβου που έρχεται από πολύ βαθιά
(4ο φανελάκι)
ο σάλαγος από κοιτάσματα χαμμώδη ανεξιχνίαστου βυθού
(5ο φανελάκι)
λες κι ανεβαίνει με βουή ο ίδιος ο βυθός
(6ο φανελάκι)
ίδιος με βουητό που φέρνει όλες τις κρυφές περιδινήσεις αόρατου ωκεανού στην άκρη των λεπτών χειλιών
(7ο φανελάκι)
και μόλις διασχίσει τη λεπτή γραμμή γυρίζει πάλι πίσω τραβώντας μέσα ωσάν με δίχτυ άπλεκτο υποθαλάσσια αγέλη που επιστρέφει στην απρόσιτη κοιτίδα της στο βόσκημά της
(8ο φανελάκι)
και πάλι από την αρχή. Αργά.
(9ο φανελάκι)
Δεν είναι τίποτα το ν’ αγαπάς όπως τον εαυτό σου τον πλησίον σου. Δεν είναι τίποτα αυτό. Το άλλο είναι όλο. Το άλλο. Το ν’ αγαπάς πιο πάνω απ’ τον εαυτό σου τον πλησίον σου. Αυτό είναι όλο. Εκείνο είναι αυταρέσκεια. Αυτό είναι λατρεία.
και πάει αοράτως στον ουρανό της σάρκας.
ένας λιγνός κόμπος
(1ο φανελάκι)
ένας στιγμιαίος δισταγμός
(2ο φανελάκι)
μία σταθερή ασταθής αρρυθμία
(3ο φανελάκι)
μια φυσική κι όμως εργώδης κίνηση αόρατου φλοίσβου που έρχεται από πολύ βαθιά
(4ο φανελάκι)
ο σάλαγος από κοιτάσματα χαμμώδη ανεξιχνίαστου βυθού
(5ο φανελάκι)
λες κι ανεβαίνει με βουή ο ίδιος ο βυθός
(6ο φανελάκι)
ίδιος με βουητό που φέρνει όλες τις κρυφές περιδινήσεις αόρατου ωκεανού στην άκρη των λεπτών χειλιών
(7ο φανελάκι)
και μόλις διασχίσει τη λεπτή γραμμή γυρίζει πάλι πίσω τραβώντας μέσα ωσάν με δίχτυ άπλεκτο υποθαλάσσια αγέλη που επιστρέφει στην απρόσιτη κοιτίδα της στο βόσκημά της
(8ο φανελάκι)
και πάλι από την αρχή. Αργά.
(9ο φανελάκι)
Δεν είναι τίποτα το ν’ αγαπάς όπως τον εαυτό σου τον πλησίον σου. Δεν είναι τίποτα αυτό. Το άλλο είναι όλο. Το άλλο. Το ν’ αγαπάς πιο πάνω απ’ τον εαυτό σου τον πλησίον σου. Αυτό είναι όλο. Εκείνο είναι αυταρέσκεια. Αυτό είναι λατρεία.
Tην Παρασκευή 4 Απριλίου 2014 στις 8:30 το απόγευμα, στο Πολύεδρο διοργανώνεται εκδήλωση για τον ποιητή, Δημήτρη Δημητριάδη.
Ομιλία: Γιώργος Αλισάνογλου, ποιητής & Αθανασία Δανελάτου, δικηγόρος
Επιτέλεση: στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη "Εκπνοή"
Σύλληψη & Χωροχρονική σύνθεση: Μάρω Γαλάνη
Οι θέσεις για την παρακολούθηση της Επιτέλεσης είναι ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΕ 10 ΘΕΑΤΕΣ τη φορά και η επιτέλεση με τη μορφή Συμβάντος θα γίνει 4 φορές
(ώρες: 6.00 / 7.00/ 8.00/ 10.0 μμ).
________________
[...]
Τι μένει από έναν άνθρωπο;
Όσα και να ζήσει ένας άνθρωπος,
τι μένει από έναν άνθρωπο;
Κι όχι τόσο αυτά που αφήνει πίσω του,
όσο αυτό που παίρνει μαζί του.
Τι παίρνει μαζί του ένας άνθρωπος
όταν τ’ αφήνει όλα πίσω του;
Ακόμα κι εκείνος που βγήκε απ’ τον κύκλο του πάθους
και κοίταξε μέσα στον κύκλο
το ακαταπόνητο αλληλοσπάραγμα των άπληστων
ψυχοφάγων. Τι μένει
από έναν άνθρωπο όταν τ΄αφήνει όλα πίσω του
και δεν παίρνει τίποτα μαζί του;
[...]
«Κατάλογοι. 2»
Δημήτρης Δημητριάδης
Ομιλία: Γιώργος Αλισάνογλου, ποιητής & Αθανασία Δανελάτου, δικηγόρος
Επιτέλεση: στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη "Εκπνοή"
Σύλληψη & Χωροχρονική σύνθεση: Μάρω Γαλάνη
Οι θέσεις για την παρακολούθηση της Επιτέλεσης είναι ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΕ 10 ΘΕΑΤΕΣ τη φορά και η επιτέλεση με τη μορφή Συμβάντος θα γίνει 4 φορές
(ώρες: 6.00 / 7.00/ 8.00/ 10.0 μμ).
________________
[...]
Τι μένει από έναν άνθρωπο;
Όσα και να ζήσει ένας άνθρωπος,
τι μένει από έναν άνθρωπο;
Κι όχι τόσο αυτά που αφήνει πίσω του,
όσο αυτό που παίρνει μαζί του.
Τι παίρνει μαζί του ένας άνθρωπος
όταν τ’ αφήνει όλα πίσω του;
Ακόμα κι εκείνος που βγήκε απ’ τον κύκλο του πάθους
και κοίταξε μέσα στον κύκλο
το ακαταπόνητο αλληλοσπάραγμα των άπληστων
ψυχοφάγων. Τι μένει
από έναν άνθρωπο όταν τ΄αφήνει όλα πίσω του
και δεν παίρνει τίποτα μαζί του;
[...]
«Κατάλογοι. 2»
Δημήτρης Δημητριάδης